środa, 9 kwietnia 2014

Animacja Paul Wells - Historia i projekt

Cześć! Po przerwie wracam do kontynuowania serii postów - Animacja Paul Wells, gdzie poprzez prowadzenia notatek, utrwalam wiedzę ;) Jest to seria głównie dla mnie, ale jeżeli ktoś przy okazji skorzysta, to nie mam nic przeciwko.

Projektowanie animacji, nie jest rzeczą łatwą, dlatego Barry Purves, doświadczony animator,
sporządził kilka wskazówek które mogą pomóc.

Kadr z filmu Gilbert and Sullivan: The Very Models Barry'ego Purvesa


Cytuję:

"- Animatorzy powinni zaangażować się w inne formy sztuki, w szczególności te, które opierają się na ruchu, jak choćby taniec, oraz te, które opowiadają historie w nietypowy sposób, na przykład przez muzykę, jak w wypadku opery.

- Animacja jest przede wszystkim sztuką metafory i doskonale nadaje się do wszelkiego rodzaju opowieści fabularnych pokazujących różne punkty widzenia na temat kultury w której żyjemy.

- Aktorstwo to jedna z najistotniejszych cech animacji i niezwykle ważne jest skoncentrowanie się na języku ciała oraz gestykulacji jako środkach wyrazu.

- Warto się upewnić, że wykreowana przez nas postać gra w sposób wyraźny i jednoznaczny - jeden prosty gest jest wart więcej niż pięć zagmatwanych.

- Należy unikać poruszania wszystkich elementów w każdym kadrze - przerwy są korzystne,
a moment ciszy może być niezwykle dramaturgicznym elementem.

- Nie wszystkie animacje muszą aspirować do tego, by mieć charakter realistyczny, jednak wszystkie powinny być wiarygodne. Każdy świat musi się rządzić własną "nielogiczną logiką", która uczyni go autentycznym.

- Wszystkie elementy animowanego świata - takie jak kolor, wygląd, oświetlenie itp. - powinny
w spójny sposób brać udział w opowiadaniu stworzonej przez autora historii.

- Animacja jest rodzajem choreografii, warto więc wyjść poza schemat twarzy i pokazać w kadrze całą postać. Wystudiowane pozy, rozciągnięty ruch, zmiana rytmu - 25 klatek nie musi być podzielonych proporcjonalnie. Animacja to nie matematyka i nie ma tu ustalonych praw.

- Dobrze jest uchwycić istotę ciała projektowanej postaci o stworzyć dla niej specyficzną poezję ruchu tak, aby odgrywana przez nią rola była przejrzysta i charakterystyczna.

- Zgłębienie iluzoryczności animacji pozwoli na stworzenie "sztuki w sztuce" lub "filmu w filmie", dzięki czemu wątki ulegną zagęszczeniu i - co więcej - pozornie znajomy świat nabierze nowego, niespodziewanego znaczenia"

No dobrze, może to wcale sprawy nie ułatwiło, ale wskazówki podane powyżej są bardzo istotne.
Animator nie może być tylko małym żuczkiem dłubiącym klatki na kartkach, w komputerze, czy na planie. Animator musi stale poszerzać swoje horyzonty w wielu dziedzinach, bo na dobrą animacje składa się wiele czynników.